Auschwitz

Je leert erover op de basisschool, op de middelbare school. Je ziet films, leest boeken, bezoekt musea en leest er nog een beetje meer over op het internet. De Tweede Wereldoorlog en de kampen waar mensen moesten werken onder gruwelijke omstandigheden, waar miljoenen mensen werden gepijnigd en uitgemoord. En hoe.

De kleine groep overlevenden van Auschwitz wilden na de bevrijding laten zien wat er allemaal op die plek was gebeurd. De verhalen moesten worden doorverteld.

Verhalen over de gebeurtenissen achter die hoge hekken met prikkeldraad. De concentratie- en vernietigingskampen Auschwitz; de centrale plek in Europa waar mensen naartoe werden gestuurd in volle donkere trams; enkele reis.

Je stelt je voor hoe het daar moet zijn geweest voor de slachtoffers. Hoe mensen op elkaar gedrukt in de hokken werden gestopt, vies, ziek en met verwilderde blikken in hun ogen. Mensen werden behandeld als dieren. Je was niet meer dan een nummer.

Je stelt je voor, nu zo leeg, stil en groots.
Maar toen zo nijverig, gruwelijk en klein. Mensen leefden in angst, soms maar voor even. Anderen deden wat ze werd opgedragen – als ze dat fysiek en mentaal nog konden – en hoopten daardoor misschien ooit wel weer hun naasten te zien, buiten de poorten. Want ‘arbeit macht frei’.
Die hoop verdween snel. Het vertrouwen in de mensheid verdween. Ze zouden hier gaan sterven.
De vraag was niet wanneer,
maar hoe?

Wij liepen daar met 0 °C, aangekleed in dikke winterjassen met handschoenen, sjaals en mutsen. In de jaren ´40-’45 liepen er mensen slechts gekleed in een gestreept dun stofje, in -10, misschien wel -20 graden °C.
Stel je eens voor.
En ze hadden honger. Echte honger. Geen kleine trek met de gedachte dat je elk moment kan eten wat je wilt, zoals wij.

Goed om er eens écht bij stil te staan. En gelukkig doen dat dagelijks duizenden mensen, die vanuit de hele wereld naar Auschwitz komen.

Ik kocht er een boek dat ik vanmiddag uit mijn koffer haalde. En alleen al bij het zien van de kaft kwam er een onbeschrijfelijk naar gevoel naar boven. Dat gaat veel verder dan een brok in je keel.
Auschwitz is meer dan indrukwekkend. Het is weerzinwekkend; horrible.

Herdenking
Herdenking Auschwitz-Birkenau

Bedankt lieve Nadine dat je bent meegegaan

2 thoughts on “Auschwitz

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *